လယ္သမားနဲ႕ နာရီ ပံုျပင္

တစ္ခါက လယ္သမားတစ္ေယာက္ဟာ စပါးက်ီထဲမွာ အလုပ္လုပ္ေနရင္း လက္မွာ ပတ္ထားတဲ့ နာရီဟာ ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္..။ ဒီနာရီဟာ သူ႕အတြက္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အမွတ္တရမ်ားစြာ ရွိေနတဲ့ နာရီ တစ္လံုးလည္း ျဖစ္တယ္..။ အသစ္ျပန္၀ယ္လို႕ ရႏိုင္ေပမယ့္ ဒီနာရီကို သူအရမ္း ႏွေမ်ာတသ ျဖစ္ေနမိတယ္..။

သူဟာ အေတာ္ၾကာေအာင္ နာရီကို ေကာက္ရိုးပံုေတြၾကားထဲမွာ ရွာေဖြခဲ့တယ္..။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူဟာ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး အျပင္မွာေဆာ့ကစားေနတဲ့ ကေလးတစ္သိုက္ကို အကူအညီေတာင္းဖုိ႕ ဆံုးျဖတ္ လိုက္တယ္..။ ၿပီးေတာ့ နာရီေတြ႕ေအာင္ရွာေပးတဲ့ကေလးကို ဆုခ်မယ္လို႕လည္း မက္လံုးေပးလိုက္တယ္..။

ဒါကိုၾကားၾကားျခင္းပဲ ကေလးေတြဟာ စပါးက်ီထဲကို ေျပး၀င္သြားၾကၿပီး သူ႕ထက္ငါ အလုအယက္ ရွာေဖြ ၾကတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ နာရီကိုေတာ့ ျပန္မေတြ႕ ပါဘူး..။

 ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ဆံုး မရွာေတာ့ပဲ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အျခားကေလးေတြလို နာရီကို ၀င္မရွာပဲ ထိုင္ေနတဲ့ ကေလး တစ္ေယာက္က သူရွာေပးမယ္ ဆိုၿပီး လယ္သမားၾကီးကို ေျပာလာပါတယ္…။

လယ္သမားက "ကေလးေတြေတာ့ ရွာျပီးကုန္ၿပီ.. ထပ္ရွာေသးခ်င္ရင္လည္း ရွာေလ.." လို႕ ေျပာလုိက္တယ္..။ ကေလးဟာ စပါးက်ီထဲကို ေအးေအးေဆးေဆး၀င္သြားၿပီး ခဏအၾကာမွာေတာ့ လက္ထဲမွာ နာရီ တစ္လံုး ကိုင္ၿပီး ျပန္ထြက္လာပါတယ္..။

လယ္သမားဟာ အံ့ၾသ ၀မ္းသာမႈေတြနဲ႕အတူ ကေလးကို တစ္ျခားကေလးအမ်ားၾကီး ရွာမေတြ႕တာကို တစ္ေယာက္တည္း ဘယ္လို ရွာလာတာလဲလို႕ ေမးလိုက္တယ္..။

ေကာင္ေလးက "ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ ေထြေထြထူးထူး မလုပ္ပါဘူး..။ အားလံုးတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့အခါမွာ..၊ နာရီရဲ႕ တစ္ခ်က္ခ်က္ ျမည္သံကို နားေထာင္ရင္း သူ႕ေနရာကို ခန္႕မွန္းရွာလိုက္တာပါ…."

သင္ခန္းစာ  ။    စိတ္ကို တည္ျငိမ္ေအာင္ ထားၿပီး အလုပ္တစ္ခုကို ေတြးေတာ လုပ္ေဆာင္တာဟာ စိတ္ေစာလ်င္စြာ အေလာတၾကီး လုပ္ေဆာင္တာထက္ ပိုမို အက်ိဳးရွိပါတယ္..။ 

ေအာင္ထြန္းဦး 

ေနရာေလးေတာ့ ေျပာခဲ့ပါ..

တႏွစ္က မႏၱေလးသၾကၤန္ကုိ သြားလည္ျဖစ္တယ္။
သၾကၤန္တြင္း လူအစည္ကားဆံုးျဖစ္တ့ဲက်ံဳးနဲ႔ အနီးဆံုးေဟာ္တယ္တစ္ခုမွာ တည္းခိုဖို႔သြားေတာ့ အခန္းတုိင္း လူျပည့္ေနတယ္တ့ဲ။
ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္သြားတယ္။
ေကာင္တာစာေရးမက ဆက္ေျပာလာတယ္..
.
"အခန္းလြတ္တစ္ခုေတာ့ က်န္ေသးတယ္ ဦး၊ ဒါေပမ့ဲ အဲဒီအခန္းက အိမ္သာပ်က္ေနလို႔ ျပင္ေနတာ မျပီးေသးဘူး၊ အမ်ားသံုးအိမ္သာမွာ အသံုးျပဳျပီးေနႏိုင္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဦး ေနလို႔ရပါတယ္"

ဘယ္မွလည္းထပ္မရွာခ်င္ေတာ့တာနဲ႔ အဲဒီအခန္းကုိဘဲ ယူလိုက္တယ္။
မႏၱေလးသၾကၤန္မွာ ေပ်ာ္ပါတယ္။
အခန္းျပန္ေရာက္လို႔ အေပါ့အေလးသြားတ့ဲအခါ နည္းနည္းကသီတာကလြဲလို႔ က်န္တာအားလံုးအိုေကပါတယ္...

အဲ...မအိုေကတာက ျပန္မယ့္ေနက်မွျဖစ္တာ၊
ျပန္မယ္ဆိုျပီး ပစၥည္းေတြထုတ္ပုိးသိမ္းဆည္းျပီးကာမွ ဗိုက္ကရစ္ရစ္ျပီးနာလာတယ္..
ဒါနဲ႔ အိမ္သာရိွရာ ကမန္းကတန္းေျပးရတာေပ့ါ၊ ကံမ်ားမေကာင္းခ်င္ေတာ့ အိမ္သာက တခန္းမွ မအားဘူး။
ဟိုတယ္က ၂ထပ္ဆိုေတာ့ ေအာက္ထပ္မွာလဲ အမ်ားသံုးအိမ္သာရိွတာနဲ႔ ေအာက္ထပ္ဆင္းေျပးရျပန္တယ္..

အာ..ေအာက္ထပ္က အိမ္သာေတြမွာလဲ လူအျပည့္..ခက္ျပီ၊ ဒီမွာလဲထြက္က်ေတာ့မယ္...
ၾကံရာမရတ့ဲအဆံုး အခန္းကုိဘဲျပန္လာလိုက္တယ္...

အခန္းထဲက စာပြဲေပၚမွာအလွတင္ထားတ့ဲ ပန္းအိုးကုိယူလိုက္တယ္၊
ပန္းေတြကုိ ဆြဲထုတ္လိုက္ျပီး ပန္းအုိးထဲကုိ ဗိုက္နာတ့ဲကိစၥရွင္းခ်လိုက္တယ္။
ျပီးေတာ့ ပန္းေတြ ျပန္စိုက္ထ့ဲလုိက္တယ္။
ခုမွေနသာထိုင္သာရိွေတာ့တာကုိး...

ျပီးတာနဲ႔ အိတ္ဆြဲျပီးခပ္တည္တည္နဲ႔ ထြက္လာခ့ဲတာေပ့ါ။
ဒီလိုနဲ႔.....
ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဟိုတယ္က ပုိ႔လိုက္တ့ဲ ပ႔ုိစ္ကဒ္ တစ္ခု စာတိုက္က ေရာက္လာတယ္..
ပ႔ုိစ္ကဒ္မွာေရးထားတာက... ...

"လူၾကီးမင္းရွင့္...
 အားလံုးကုိခြင့္လြတ္ပါသည္၊
 ဘယ္ေနရာမွာ ပါခ့ဲတယ္ဆိုတာကုိေတာ့ သိပါရေစရွင္"....တ့ဲ

(ကုိယ္ေတြ႔မဟုတ္ပါခမ်ာ၊ အင္တာနက္က ဟာသ ကု ိျမန္မာမႈျပဳထားတာပါ၊ )

Credit to >>> Original Writer

အတုယူသင့္တဲ့ အဘြားအို

ဒီပံုထဲက အမ်ိဳးသမီးၾကီးကေတာ့ Shila Ghosh လို႕ေခၚၿပီး အသက္ ၈၃ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ပါတယ္..။ သူမဟာ အိႏိၵယႏိုင္ငံ အေရွ႕ပိုင္း အေနာက္ ဘင္ေဂါက Pali မွာ ေနထိုင္ပါတယ္..။ သူမရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ သားဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ လအနညး္ငယ္က ႏွလံုးေရာဂါနဲ႕ ဆံုးပါးသြားခဲ့ပါတယ္.. သူမဟာ သူမစား၀တ္ေနေရးအတြက္ ညေနတိုင္း Pali ကေန Kolkata ကို အာလူးေၾကာ္ ေရာင္းခ်ဖို႕ အတြက္ လာေရာက္ပါတယ္..။ 

ဒီလိုေန႕တုိင္း သြားလာဖို႕အတြက္ အခက္အခဲမရွိဘူးလားလို႕ ေမးေတာ့ သူမက.."မရွိပါဘူး..။ ကားက ဒီအထိ ပို႕ေပးတယ္ေလ..။ ဒီေလာက္ေတာ့ က်န္းမာေရး ေကာင္းပါေသးတယ္.."လို႕..ျပံဳးျပီး..ေျဖပါတယ္.. 

တစ္ကယ္ဆို အေျခအေနေတြက သူမရဲ႕၀မ္းစာအတြက္ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ဖို႕ ဖန္တီးခဲ့ေပမယ့္ သူမကေတာ့ လမ္းေပၚမွာ ေတာင္းရမ္းဖို႕ထက္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ အလုပ္လုပ္သြားဖို႕ ဆံုးျဖတ္ သြားခဲ့ပါတယ္..။ 

ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ တစ္ခုခု အဆင္မေျပလို႕ ဆင္ေျခေပးဖို႕ စဥ္းစားတိုင္း သူမကို သတိရသင့္ပါတယ္..။ သူမဟာ သူမရဲ႕ ျပသနာ ကို ဆင္ေျခမေပးပဲ သူမကိုယ္ပိုင္ နည္းလမ္းနဲ႕ ေျဖရွင္းခဲ့တာပဲေလ..။ 

သူမကို လူအမ်ားစုက ကူညီလွဴဒါန္းခ်င္ၾကပါတယ္.. ဒါေပမယ့္ သူမ လက္မခံခဲ့ပါဘူး… ဒါေၾကာင့္ လူေတြဟာ သူမရဲ႕ အာလူးေၾကာ္ေတြကို မ်ားမ်ား၀ယ္စားျခင္းျဖင့္ သူမကို တစ္ဖက္တစ္လမ္းကေန ကူညီေနၾကပါတယ္..။ 

သင္တို႕လည္း အခြင့္အခါၾကံဳလို႕ Kolkata ကိုေရာက္ခဲ့ရင္ ဒီအမ်ိဳးသမီးၾကီးဆီက အာလူးေၾကာ္ကို ၀ယ္စားဖုိ႕ မေမ့ပါနဲ႕…။ 

ေအာင္ထြန္းဦး