က်ဳပ္နဲ႕ ရန္ကုန္အထာ - ၄

က်ဳပ္ကေတာသားဆိုေတာ့ကာ… က်ဳပ္ကို အေပါင္းအသင္း တစ္ခ်ိဳ႕က ေက်ာင္းမွာ စိတ္ရင္းႏွင့္ေပါင္းၾကတယ္.. အဲ… တစ္ခ်ိဳ႕ၾက ျပန္ေတာ့ စခ်င္ေနာက္ခ်င္ ေလာင္ခ်င္ ေျပာင္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႕ က်ဳပ္ကို ေပါင္းၾကတယ္… ခက္တာက… က်ဳပ္အသက္ေလးက ဒင္းတို႕ထက္ မဆိုစေလာက္ ၾကီးေနေတာ့ကာ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ က်ဳပ္က မခံခ်င္ဘူးရယ္… ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ… က်ဳပ္ကေတာ့ သူတို႕အားလံုးနဲ႕ အဆင္ေျပေအာင္ ေနလုိက္တာပါပဲ… ဒီနယ္က ကိုယ့္နယ္ မဟုတ္ တာရယ္… ဒင္းတို႕ေလးေတြက က်ဳပ္ထက္ အဆမတန္ ငယ္ေနတာရယ္ေၾကာင့္ပါ…

ရြာမွာသာ ဒင္းတို႕ေလးေတြ က်ဳပ္ကို ဒီအခ်ိဳးမ်ိဳး လာခ်ိဳးၾကည့္ပါလား….၊ နပန္ ဖုန္ထေအာင္ က်င္းလႊတ္ၿပီး ေဘာကြင္းကို အပ်င္းေျပ ဆယ္ပတ္ေလာက္ ပတ္ေျပးခိုင္းလိုက္မယ္… က်ဳပ္က ရြာမွာဆို ၾကက္ေခါင္းဆိတ္ ခံတာမဟုတ္ဘူး..။ မခံဆို အဘကလည္း ပိုက္ဆံရွိ ရြာသူၾကီးကိုးဗ်…။ ရြာက ကာလသားေတြ အားလံုးကို က်ဳပ္က တပည့္လိုေပါင္းတာ…။ ေဟ့ေကာင္ေတြ ဆိုတာနဲ႕ တစ္ခါတည္း ဗ်ာ ဆိုတာလာၿပီးသား..။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း ဒီရန္ကုန္ၾကီးကို ပစ္ၿပီး က်ဳပ္ဗိုလ္က်ခဲ့တဲ့ ရြာကို ျပန္ခ်င္သားဗ်…။ ဒါေပသည့္ က်ဳပ္ျပန္သြားရင္ အရွက္ရမယ့္ အဘတို႕ေၾကာင့္ သည္းခံၿပီး ေနေနရတာပေလ..။

ဒီေန႕… ေက်ာင္းသာ ထြက္လာခဲ့ရတယ္… စိတ္ကသိပ္ပါလွတယ္ မဟုတ္ဘူး…၊ မပါဆို.. ဆရာမေလး ကလည္း ဒီေန႕ကစၿပီး ခြင့္တစ္ပတ္ယူထားတယ္ေလ… ဆရာမေလးမရွိရင္ ေက်ာင္းၾကီးက က်ဳပ္အတြက္ အဓိပၸာယ္မရွိေတာ့ဘူးလို႕ ခံစားရတယ္..။ ခက္ပါတယ္…။ ကိုယ္နဲ႕ရြယ္တူကလည္း ေက်ာင္းမွာ တစ္ေယာက္မွ မရွိ..။ ရွိတဲ့ ဆရာမေလးကလည္း ေက်ာင္းမလာ…။ ရႈတ္ပါတယ္..။ က်ဳပ္ ဒီေန႕ ေက်ာင္းမတက္ေတာ့ဘူး…။

အခန္းေရွ႕ေရာက္မွ ျပန္လွည့္ထြက္မယ္အလုပ္…

"ဦးေအာင္ဘု…၊ ဦးေအာင္ဘု…"

"ဘာတုန္း…."

"ဒီေန႕ သမီးရုပ္ရွင္ သြားၾကည့္မလို႕… အဲ့ဒါ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေနလို႕…ဦးေအာင္ဘု လိုက္ပို႕မလားဟင္.."

အင္…၊ ဘာလဲဟ…၊ ထူးထူးျခားျခား..၊ အရင္က က်ဳပ္ကို ေတြ႕တာနဲ႕ မ်က္ေစာင္းထိုး က်ဳပ္နဲ႕ သိပ္အေစးမကပ္ တဲ့ ဒီဟာမေလးက က်ဳပ္ကို ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ဖို႕ လာေခၚေနပါလား..၊ ဘာအကြက္ေတြ ရွိလဲေတာ့ မသိ..၊ ေတာသား ဆိုေပမယ့္ နည္းနည္းေတာ့ နပ္လာပီ…

"မလိုက္ဘူး…၊ နင့္ဟာနင္သြား…"

"ဟိုေကာင္ေတြ ေျပာတာ ဟုတ္ေနပါပီ…"

"အမ္…၊ ဟိုေကာင္ေတြက က်ဳပ္ကို ဘာေျပာသတုံး…"

"ဦးေအာင္ဘုကတဲ့..၊ လူေကာင္ၾကီးၿပီး..၊ ရုပ္သာဆိုးတာ…၊ သရဲေၾကာက္တတ္တယ္တဲ့..၊ နင္သရဲကား သြားၾကည့္ဖို႕ ေခၚရင္ လိုက္မွာမဟုတ္ဘူးတဲ့…"

"ေအာင္မယ္… ဒီေကာင္ေတြက က်ဳပ္ကို အဲ့သလိုပဲ ေျပာသလား.."

"အင္း…."

"ဘယ္အခ်ိန္ ရုပ္ရွင္ သြားၾကည့္မွာလဲ..ေျပာ…"

"ည ၉း၀၀၊ 3D သြားၾကည့္မွာေနာ္…."

"ဘာလဲဟ…၊ 3D…"

"ဟိုေရာက္ရင္ သိမွာေပါ့.. ဦးေအာင္ဘုရဲ႕…"

"ေအးေလ… ျပီးတာပဲ… က်ဳပ္လာခဲ့မယ္.. အမိနဲ႕ သိပ္လိုက္ခ်င္လို႕ေတာ့ မဟုတ္ဘူး… က်ဳပ္သရဲ မေၾကာက္တတ္ဘူး ဆိုတာ ျပခ်င္လို႕.."

ဒီလိုနဲ႕ က်ဳပ္လစ္မယ့္ အတန္းလဲ မလစ္လိုက္ပဲ အတန္းဆက္တက္ေနလိုက္တယ္…။ ခဏၾကာေတာ့ ဟိုေကာင္ေလးေတြ က်ဳပ္အနားကို လာပီး..

"ဦးေအာင္ဘု….၊ ဒီည ဘယ္သြားမွာလဲ…၊ သိေနတယ္ေနာ္…"

"ေအး…၊ က်ဳပ္ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္မွာ..ဘာဒီ ဆိုလားပဲ…၊ သရဲကားတဲ့..၊ က်ဳပ္က အပ်င္းေျပ သြားၾကည့္မလို႕ပါ"

 "ဟင္…၊ ဦးေအာင္ဘုက သရဲမေၾကာက္ဘူးလား…"

"က်ဳပ္ရြာမွာတုန္းက အိမ္မွာ ညအိပ္လို႕ ပူလာရင္ သင္းခ်ိဳင္းက အုတ္ဂူေပၚ တက္အိပ္တာလာတာ… သရဲ ဆိုတာနဲ႕ လည္ပင္းဖက္ၿပီး ေပါင္းလာတာေလ…"

"ဟာ…၊ အားက်သြားျပီဗ်ာ..၊ ဦးေအာင္ဘုလို သတၱိမ်ိဳး လိုခ်င္လိုက္တာ.."

"ေအးပါကြယ္..၊ ေနာင္ၾကံဳရင္ က်ဳပ္သင္ေပးပါ့မယ္.."

မွတ္ထား..၊ ဒင္းတို႕ေလးေတြ က်ဳပ္ကို ရုပ္ရွင္မလိုက္ဘူး ထင္ေနတာ…၊ ခုေတာ့ က်ဳပ္က အေပၚစီးကေန ပစ္ပစ္ႏွစ္ႏွစ္ကို ေျပာေပးလိုက္တယ္..။ တစ္ကယ္တမ္း ေျပာသာ ေျပာရတာ.. က်ဳပ္က သရဲေၾကာက္တတ္ တယ္ဗ်ိဳ႕..။ ခုနက ဒင္းတို႕ကို ႏိုင္ခ်င္လို႕သာ ေလွ်ာက္ေျပာလိုက္တာ..၊ ခုထိ…၊ ညဆို ေသးကို အျပင္ မထြက္ေပါက္ပဲ ေသးအိုးနဲ႕ ေပါက္တံုး…။

ည ၈း၄၅ မိနစ္ေလာက္မွာ..၊ ရံုေရွ႕မွာေစာင့္ေနတဲ့ အမိကို က်ဳပ္ေတြ႕လိုက္ရတယ္..။ အမယ္.. ညၾကီး မိုးခ်ဳပ္ ကို ျပင္ထားဆင္ထားလိုက္တာ မင္းသမီး ရႈံးေလာက္ရဲ႕…။ သရဲကား ၾကည့္မွာမ်ား ဘာေတြ ဒီေလာက္ထိ ျပင္ဆင္ဖို႕လဲေတာ့ မသိ…။

"သြားမယ္ေလ… မျပေသးဘူးလား…"

"သမီး အခုေလးတင္ ဖုန္း၀င္လာလို႕ဦးေအာင္ဘု..၊ အိမ္ခဏျပန္ရမယ္..၊ ျပီးရင္ ျပန္လာခဲ့မယ္...၊ ဒီမွာ လက္မွတ္၊ ရံုးထဲ၀င္ၿပီး ၾကည့္ရင္းနဲ႕ ေစာင့္ေန..၊ ေၾကာက္လို႕ ထမျပန္နဲ႕အံုးေနာ္..."

"ေအာင္မယ္…၊ က်ဳပ္လား ေၾကာက္မွာ…၊ ျမန္ျမန္သာျပန္လာ…"

က်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေပးၿပီး အမိကေတာ့ သုတ္သုတ္ သုတ္သုတ္နဲ႕ ထြက္သြားေလရဲ႕..၊ က်ဳပ္လက္မွတ္ ေလးျပၿပီး ရံုထဲ၀င္ေတာ့ က်ဳပ္ကို မ်က္မွန္ေလး တစ္လက္ ကမ္းေပးတယ္…။

ေၾသာ္…ဘာလဲဟ…၊ ပလတ္စတစ္ေလးနဲ႕လည္း ထုတ္ထားေသးတယ္..၊ လက္ေဆာင္ေပးတာထင္တယ္..၊ ဆိုးေတာ့ မဆိုးဘူးပဲ…၊ ဟိဟိ…၊

က်ဳပ္အေတြးနဲ႕က်ဳပ္၀င္ၿပီး က်ဳပ္ထိုင္ရမယ့္ ေနရာကို ထိုင္လိုက္တယ္…။ ခဏေနေတာ့ က်ဳပ္ေဘးနားကို အသက္ၾကီးၾကီး ၀၀တုတ္တုတ္ ၾကီးေတာ္ၾကီး တစ္ေယာက္ လာထိုင္တယ္..၊ ေတာကထင္ပါတယ္..။ ေရႊဆြဲကံုး တစ္၀င္း ၀င္းနဲ႕ လက္နဲ႕ လည္ပင္းေတြမွာ သနပ္ခါးေတြ အေဖြးလိမ္းထားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းနီကိုရဲေနေအာင္ ဆိုးထား တယ္..၊ မသိရင္ ခုကိုပဲ သရဲကား ၾကည့္ေနရသလိုလိုနဲ႕…။

ဒီလိုနဲ႕ ဇာတ္လမ္းစဖို႕ စာတမ္းထိုးေတာ့ က်ဳပ္လည္း ေဘးဘီ၀ဲယာ ၾကည့္လိုက္တယ္..။ အလို…၊ တစ္ရံုလံုးမွ က်ဳပ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္တည္း..၊ မသိရင္.. ရုပ္ရွင္တစ္ရံုလံုးပဲ အျပတ္ငွားၿပီး ရိုမန္႕တစ္ဆန္ဆန္ ရုပ္ရွင္ လာၾကည့္ေနတဲ့ အတြဲမွတ္ရ…၊ ၾကီးေတာ္ၾကီးကို ၾကည့္ၿပီး စဥ္းစားေနတုန္း… ၾကီးေတာ္က က်ဳပ္ဖက္ကို လွည့္ပီး ျပံဳးျပတယ္…။ က်ဳပ္လည္း လူမႈေရးအရ ျပန္ျပံဳးျပလိုက္ေတာ့…

"ေသနာ..၊ ဘာလာ စပ္ျဖဲျဖဲ လုပ္တာလဲ…၊ လူႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိတယ္ဆိုပီး ရီးတီး ရားေတာ့ မလုပ္နဲ႕…"

"အလိုေလး…၊ ၾကီးေတာ္ ျပံဳးျပလို႕ က်ဳပ္က ျပန္ျပံဳးျပ ရတာပါဗ်…"

"အလို.. က်ဳပ္ပါးစပ္က ေရစီးကမ္းျပိဳလိုက္ေနလို႕… ျပံဳးသလို ျဖစ္ေနတာ..၊ အလကားေနရင္း ျပံဳးျပ မေနဘူး.."

မိုက္ပါ့ ေအာင္ဘုရယ္..၊ ေရစီးကမ္းျပိဳနဲ႕မွ လာေတြ႕ေနရတယ္လို႕…။ က်ဳပ္လည္း ဘာမွ မေျပာပဲ သူ႕ဘက္ကို မၾကည့္ဘက္ေအာင္ ေနရင္း ပိတ္ကားဘက္ မ်က္ႏွာမူလိုက္တယ္…၊ ခဏၾကာေတာ့… ေပးထားတဲ့ မ်က္မွန္ ေတြကို တပ္ၾကည့္ပါ ဆိုတဲ့ စာတမ္းက ထိုးလာတယ္..။ ၿပီးရင္ အေပါက္၀ ျပန္အပ္ရမယ္တဲ့..။ က်ဳပ္က လက္ေဆာင္ေပးတဲ့ဟာမ်ားလားလို႕…၊ ေၾသာ္…၊ ဟိုအမိေျပာတဲ့ ဘာဒီဆိုလား ဟာက ဒီလို မ်က္မွန္ တပ္ၾကည့္ တဲ့ဟာျဖစ္မယ္..၊ အမိုက္သားဟ…။ က်ဳပ္လည္း အိပ္ကိုေဖာက္ၿပီး မ်က္မွန္ တပ္ၾကည့္လိုက္တယ္…။

အမယ္.. ျမင္ကြင္းက အရွင္းသားဟ..၊ အတိုင္းသား တစ္ကယ့္ျဖစ္ရပ္ကို ေဘးနားက ထိုင္ၾကည့္ေနသလိုပါပဲလား..၊ မိုက္ေဟ့…..၊ ရြာမွာ သြားေျပာရရင္ ရံုမွာေတာင္ မဟုတ္ဘူး..၊ ေၾသာ္.. ရန္ကုန္… ရန္ကုန္… ဒါေတြေၾကာင့္ နာမည္ၾကီးတယ္ ထင္တာပ..။

ဒီလိုနဲ႕ ဇာတ္လမ္းစေတာ့…

"ေအာင္မေလးဗ်…."

က်ဳပ္ေၾကာက္အားလန္႕အားနဲ႕ ေဘးနားက ၾကီးေတာ္ၾကီးကို ေျပးဖက္ထားလိုက္တယ္..။ ၾကီးေတာ္ၾကီးကလည္း က်ဳပ္ကို ဖက္လ်က္သား..၊ ျပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ရွက္ကို႕ ရွက္ကန္းနဲ႕ ရုပ္ရွင္ကို ျပန္ၾကည့္..၊ ခဏၾကာေတာ့…

"ေအာင္မေလးဗ်…" "ေအာင္မေလးေတာ့…"

ႏွစ္ေယာက္ဖက္လ်က္သားေလး…။ ဘယ့္ႏွယ္ဗ်ာ..၊ သရဲကားကလည္း လူကို စိတ္၀င္စားေအာင္လုပ္ၿပီးမွ ျဗံဳးဆို ထြက္ထြက္လာတဲ့အမ်ိဳးဆိုေတာ့ ျပီးေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳးၾကီး ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မျမင္ဘူးေတာ့ ၾကီးေတာ္ ေတြ ဘာေတြ နားမလည္ဘူး..၊ ေတြ႕ရာ အကုန္ဖက္ပစ္ေတာ့ပဲ…။

"ထြက္လာျပန္ပါဗ်…" "ေအာင္မေလး ဘုရား.."

ၾကည့္မေနႏွင့္…၊ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဖက္လ်က္ကေလး...၊ ၾကာလာေတာ့ ဘယ္လိုမွ ဆက္မၾကည့္ရဲေတာ့.. ထသြားဖုိ႕ကလည္း ဟိုအမိျပန္လာလွ်င္ဒုတ္ခ..၊ ဒါေၾကာင့္.၊ ဘာမွ ဆက္မၾကည့္ေတာပဲ မ်က္လံုး ႏွစ္ဖက္လံုးကို ပိတ္ထားလုိက္တယ္..။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္တန္လို႕ ၾကီးေတာ္က..

"ေအာင္မေလးေတာ့…."

လို႕ ေအာ္လိုက္တာနဲ႕ က်ဳပ္က ကိုယ္ေလးေရႊ႕ေပးျပီး သူ႕အဖက္ခံေပးလိုက္တယ္..။ ဟုတ္တယ္ေလ..။ က်ဳပ္က မၾကည့္လို႕ မေၾကာက္ေတာ့ေပမယ့္ ၾကီးေတာ္က ဆက္ၾကည့္ေနတာဆိုေတာ့ သူ႕ဖီလင္ေအာက္သြားမွာ စိုးတာနဲ႕ က်ဳပ္က သူ႕ေအာ္သံၾကားတာနဲ႕ အဖက္ခံဖို႕ အသင့္ေနထားလိုက္ေတာ့တာပဲ…။

ဒီလုိနဲ႕… ရုပ္ရွင္ၿပီးလို႕ ျပန္ထြက္ေတာ့… ရုပ္ရွင္ရံုထိပ္မွာ ေစာင့္ေနတဲ့ အမိကို ေတြ႕ပါရဲ႕..၊ က်ဳပ္က ေအာင္ႏိုင္သူ အျပံဳးနဲ႕

"သရဲကားကလည္း အိပ္ေတာင္ အိပ္ငိုက္တယ္…အမိရယ္…ငိငိ.."

"ေၾသာ္…ဦးေအာင္ဘုရယ္.. ဦးေအာင္ဘု မေၾကာက္တတ္မွန္း သိလုိ႕.. ခုလို ကူညီေတာင္းတာေပါ့…၊ သမီး ေဒၚၾကီးနဲ႕ ရုပ္ရွင္တူတူၾကည့္ေပးတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးပါ…"

"အမ္…ဘာရယ္…ဘာရယ္…"

"မိတ္ဆက္ေပးရအံုးမယ္..၊ ဒါမေန႕ကမွ ေတာကတက္လာတဲ့..၊ သမီးေဒၚၾကီး.."

"အလို….."

"သရဲကားၾကည့္ခ်င္တယ္ဆိုလို႕ အကူအညီေတာင္းတာ သမီးလည္း မၾကည့္ရဲတာနဲ႕ ဦးေအာင္ဘုကို အကူ အညီ ေတာင္းလိုက္တာ…"

"အမ္…."

"ေဒၚၾကီးက ေျပာတယ္..၊ ဦးေအာင္ဘု သတၱိအရမ္းရွိတာပဲတဲ့…၊ အရမ္းလည္း အားကိုးရတယ္တဲ့…ေနာင္လည္း ရုပ္ရွင္လာၾကည့္ရင္ ဦးေအာင္ဘုကို ေခၚရမယ္တဲ့…"

"ေအာင္မေလးဗ်..… ေၾကာက္ပါျပီဗ်…. "

ဒီလိုနဲ႕ပဲ က်ဳပ္ရန္ကုန္မွာ 3-D ရုပ္ရွင္ သရဲကားကို ၾကည့္ခဲ့ရပါတယ္ဗ်ိဳ႕…။

အရင္ပို႕စ္ေလးေတြ ဖတ္ခ်င္ရင္

ရန္ကုန္အထာ ၁ >>> http://aunghtunoo.blogspot.com/2013/03/blog-post_16.html

ရန္ကုန္အထာ ၂ >>> http://aunghtunoo.blogspot.com/2013/05/blog-post_5871.html

ရန္ကုန္အထာ ၃ >>> http://aunghtunoo.blogspot.com/2013/05/blog-post_22.html

ေအာင္ထြန္းဦး